2019-12-09
Usamodzielnienia
Sprawy dotyczece usamodzielnień prowadzone są w pokoju numer 3 i 22 w Powiatowym Centrum Pomocy Rodzinie w Giżycku ul. Smętka 5
Zgodnie z ustawą z dnia 9 czerwca 2011 roku o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej.
Pomoc dla osób usamodzielnianych
Art. 140. 1. Osobie opuszczającej, po osiągnięciu pełnoletności, rodzinę
zastępczą, rodzinny dom dziecka, placówkę opiekuńczo-wychowawczą lub regionalną
placówkę opiekuńczo-terapeutyczną, zwanej dalej „osobą usamodzielnianą”,
w przypadku gdy umieszczenie w pieczy zastępczej nastąpiło na podstawie orzeczenia
sądu:
1) przyznaje się pomoc na:
a) kontynuowanie nauki,
b) usamodzielnienie,
c) zagospodarowanie;
2) udziela się pomocy w uzyskaniu:
a) odpowiednich warunków mieszkaniowych,
b) zatrudnienia;
3) zapewnia się pomoc prawną i psychologiczną.
2. Przez osobę usamodzielnianą rozumie się również osobę, której pobyt
w rodzinnej pieczy zastępczej ustał na skutek śmierci osób tworzących rodzinę
zastępczą lub osoby prowadzącej rodzinny dom dziecka, w okresie 6 miesięcy przed
osiągnięciem przez osobę usamodzielnianą pełnoletności.
3. W przypadku gdy osoba usamodzielniana:
1) przebywa w domu pomocy społecznej albo placówce zapewniającej całodobową
opiekę osobom niepełnosprawnym lub przewlekle chorym,
2) otrzymuje pomoc dla osób usamodzielnianych w rozumieniu przepisów
o pomocy społecznej
– pomoc, o której mowa w ust. 1, nie przysługuje.
Art. 141. 1. Pomoc na kontynuowanie nauki, na usamodzielnienie oraz na
zagospodarowanie jest przyznawana osobie usamodzielnianej, która przebywała
w pieczy zastępczej przez okres co najmniej:
1) 3 lat – w przypadku osoby usamodzielnianej opuszczającej rodzinę zastępczą
spokrewnioną;
2) roku – w przypadku osoby usamodzielnianej opuszczającej rodzinę zastępczą
niezawodową, rodzinę zastępczą zawodową, rodzinny dom dziecka, placówkę
opiekuńczo-wychowawczą lub regionalną placówkę opiekuńczo-terapeutyczną.
2. Do okresów pobytu w pieczy zastępczej, o których mowa w ust. 1, wlicza się
również:
1) okresy pobytu w domu pomocy społecznej dla dzieci i młodzieży
niepełnosprawnych intelektualnie, domu dla matek z małoletnimi dziećmi
i kobiet w ciąży oraz w schronisku dla nieletnich, zakładzie poprawczym,
specjalnym ośrodku szkolno-wychowawczym, specjalnym ośrodku
wychowawczym, młodzieżowym ośrodku socjoterapii, zapewniającym
całodobową opiekę, i młodzieżowym ośrodku wychowawczym, jeżeli
orzeczenie sądu o umieszczeniu w pieczy zastępczej nie zostało uchylone;
2) okres pobytu osoby pełnoletniej w rodzinie zastępczej, rodzinnym domu dziecka,
placówce opiekuńczo-wychowawczej, na zasadach określonych w art. 37 ust. 2.
Art. 142. 1. Pomoc na usamodzielnienie oraz pomoc na zagospodarowanie jest
przyznawana osobie usamodzielnianej, której dochód miesięczny nie przekracza
kwoty 1200 zł.
2. W przypadku gdy dochód miesięczny osoby usamodzielnianej przekracza
kwotę 1200 zł, można przyznać pomoc na usamodzielnienie lub pomoc na
zagospodarowanie, jeżeli jest to uzasadnione jej sytuacją mieszkaniową, dochodową,
majątkową lub osobistą.
3. Ustalając dochód osoby usamodzielnianej uwzględnia się sumę dochodów tej
osoby, jej małżonka oraz dzieci pozostających na jej utrzymaniu, podzieloną przez
liczbę tych osób.
4. Ustalając dochód osoby usamodzielnianej uwzględnia się dochody, o których
mowa w ustawie z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U.
z 2018 r. poz. 2220, z późn. zm. 4) ), uzyskane w miesiącu poprzedzającym miesiąc
złożenia wniosku.
Art. 143. 1. Pomoc, o której mowa w art. 140 ust. 1, jest przyznawana lub
udzielana na wniosek osoby usamodzielnianej.
2. Wniosek o przyznanie pomocy na kontynuowanie nauki i pomocy na
usamodzielnienie osoba usamodzielniana składa w powiecie właściwym do
ponoszenia wydatków na finansowanie pomocy na kontynuowanie nauki i
usamodzielnienie za pośrednictwem kierownika powiatowego centrum pomocy
rodzinie powiatu właściwego ze względu na miejsce pobytu osoby usamodzielnianej.
3. Wniosek o przyznanie pomocy na zagospodarowanie oraz o udzielenie
pomocy w uzyskaniu odpowiednich warunków mieszkaniowych lub w uzyskaniu
zatrudnienia składa się w powiecie właściwym ze względu na miejsce osiedlenia się
osoby usamodzielnianej.
4. W przypadku cudzoziemców wniosek składa się w powiecie właściwym ze
względu na miejsce pobytu osoby usamodzielnianej.
Art. 144. Osoby usamodzielniane są obowiązane niezwłocznie poinformować
organ, który przyznał pomoc, o której mowa w art. 140 ust. 1 pkt 1, o każdej zmianie
ich sytuacji osobistej, dochodowej i majątkowej, która ma wpływ na prawo do tych
świadczeń.
Art. 145. 1. Warunkiem przyznania pomocy na kontynuowanie nauki i na
usamodzielnienie jest złożenie wniosku oraz posiadanie zatwierdzonego
indywidualnego programu usamodzielnienia, określającego w szczególności:
4) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2018 r. poz. 2354 oraz
z 2019 r. poz. 60, 303, 577, 730 i 752.
1) zakres współdziałania osoby usamodzielnianej z opiekunem usamodzielnienia;
2) sposób uzyskania przez osobę usamodzielnianą wykształcenia lub kwalifikacji
zawodowych, pomocy w uzyskaniu odpowiednich warunków mieszkaniowych
oraz w podjęciu przez osobę usamodzielnianą zatrudnienia.
2. Osoba usamodzielniana co najmniej rok przed osiągnięciem przez nią
pełnoletności wskazuje osobę, która podejmuje się pełnienia funkcji opiekuna
usamodzielnienia oraz przedstawia pisemną zgodę tej osoby.
3. Opiekunem usamodzielnienia może być osoba tworząca rodzinę zastępczą,
prowadząca rodzinny dom dziecka, koordynator rodzinnej pieczy zastępczej,
pracownik socjalny powiatowego centrum pomocy rodzinie, osoba będąca w pla-
cówce opiekuńczo-wychowawczej albo regionalnej placówce opiekuńczo-
-terapeutycznej wychowawcą lub psychologiem, lub inna osoba wskazana przez osobę
usamodzielnianą i zaakceptowana przez kierownika powiatowego centrum pomocy
rodzinie powiatu właściwego do ponoszenia wydatków na finansowanie pomocy na
kontynuowanie nauki i usamodzielnienie.
4. Indywidualny program usamodzielnienia jest opracowywany przez osobę
usamodzielnianą wspólnie z opiekunem usamodzielnienia co najmniej na miesiąc
przed osiągnięciem przez osobę usamodzielnianą pełnoletności, a następnie jest
zatwierdzany przez kierownika powiatowego centrum pomocy rodzinie powiatu
właściwego do ponoszenia wydatków na finansowanie pomocy na kontynuowanie
nauki i usamodzielnienie.
5. Kierownik powiatowego centrum pomocy rodzinie powiatu właściwego do
ponoszenia wydatków na finansowanie pomocy na kontynuowanie nauki
i usamodzielnienie informuje powiat właściwy ze względu na planowane miejsce
osiedlenia się osoby usamodzielnianej o zamiarze osiedlenia się tej osoby
w miejscowości wskazanej w indywidualnym programie usamodzielnienia oraz
przesyła mu kopię tego programu i informacje o opiekunie usamodzielnienia.
6. Zmiany w indywidualnym programie usamodzielnienia może dokonać osoba
usamodzielniana wspólnie z opiekunem usamodzielnienia w przypadku zmiany
sytuacji życiowej tej osoby. Zmiany programu wymagają zatwierdzenia przez
kierownika powiatowego centrum pomocy rodzinie powiatu właściwego do
ponoszenia wydatków na finansowanie pomocy na kontynuowanie nauki
i usamodzielnienie.
7. Po zakończeniu realizacji indywidualnego programu usamodzielnienia osoba
usamodzielniana wraz z opiekunem usamodzielnienia i kierownikiem powiatowego
centrum pomocy rodzinie powiatu właściwego do ponoszenia wydatków na
finansowanie pomocy na kontynuowanie nauki i usamodzielnienie dokonują oceny
końcowej procesu usamodzielnienia.
8. W szczególnie uzasadnionych przypadkach pomoc na kontynuowanie nauki
i na usamodzielnienie może być przyznana osobie usamodzielnianej, której
indywidualny program usamodzielnienia został zatwierdzony po terminie określonym
w art. 145 ust. 4.
9. Pomoc na kontynuowanie nauki i na usamodzielnienie przyznaje się i wypłaca
za okres miesiąca kalendarzowego, począwszy od miesiąca, w którym został złożony
wniosek o przyznanie pomocy.
Art. 146. 1. Pomoc na kontynuowanie nauki przyznaje się osobie
usamodzielnianej, jeżeli kontynuuje naukę:
1) w szkole;
2) w zakładzie kształcenia nauczycieli;
3) w uczelni;
4) na kursach, jeśli ich ukończenie jest zgodne z indywidualnym programem
usamodzielnienia;
5) u pracodawcy w celu przygotowania zawodowego.
2. Wysokość pomocy, o której mowa w ust. 1, wynosi nie mniej niż 500 zł
miesięcznie.
3. Pomoc, o której mowa w ust. 1, przyznaje się na czas nauki, nie dłużej jednak
niż do ukończenia przez osobę usamodzielnianą 25. roku życia.
4. Pomoc, o której mowa w ust. 1, przysługuje w czasie trwania odpowiednio
roku szkolnego, roku akademickiego, kursu albo przygotowania zawodowego.
5. W przypadku gdy po ukończeniu:
1) nauki w szkole ponadgimnazjalnej lub ponadpodstawowej osoba
usamodzielniana została przyjęta w tym samym roku kalendarzowym na studia
wyższe lub do zakładu kształcenia nauczycieli,
2) studiów pierwszego stopnia osoba usamodzielniana została przyjęta w tym
samym roku kalendarzowym na studia drugiego stopnia
– pomoc, o której mowa w ust. 1, przysługuje także za wrzesień.
6. (uchylony)
7. W przypadku gdy uprawnienie do pomocy na kontynuowanie nauki nie
obejmuje pełnego miesiąca kalendarzowego, pomoc przyznaje się w wysokości
proporcjonalnej do liczby dni w danym miesiącu kalendarzowym, w których
przysługuje pomoc.
Art. 147. Pomoc na kontynuowanie nauki nie przysługuje w przypadku, gdy
osoba usamodzielniana:
1) kontynuuje naukę w szkole ponadgimnazjalnej, szkole ponadpodstawowej lub
uczelni, która zapewnia nieodpłatną naukę i nieodpłatne pełne utrzymanie;
2) bez uzasadnionych powodów zmieniła trzykrotnie, na tym samym poziomie
kształcenia, szkołę, zakład kształcenia nauczycieli lub uczelnię, kurs lub
przygotowanie do wykonywania zawodu;
3) została umieszczona w zakładzie karnym.
Art. 148. 1. Pomoc na kontynuowanie nauki można zawiesić w przypadku, gdy:
1) w trakcie kształcenia w zakładzie kształcenia nauczycieli lub w uczelni osoba
usamodzielniana przebywa na urlopie od zajęć;
2) osoba usamodzielniana nie realizuje indywidualnego programu
usamodzielnienia.
2. Zawieszenie pomocy na kontynuowanie nauki następuje z urzędu lub na
wniosek osoby usamodzielnianej, w drodze decyzji.